چیرهایی هست که درنظرماشایدبی اهمیت باشدامادر ملکوت وعالمآخرت وروز قیامتو حساب پس دادن اوضاع فرق دارد. یکی از آنهاعرض و آبروی مؤمن استکه حرمتش از کعبه بالاتر است (وچرا نباشد که قلب مؤمن عرش الله است)همه ما تجربه تلخ تهمت و بی آبرو شذن توسط افراد جاهل و فریب خورده و یا حسود و یا دشمن آگاه را داریم آسان حکم به قتل (ترور شخصیت نه صرف ترور فیزیکی) می دهیم از سنگینی جرمشکستن دل مؤمنخبرنداریم و نمی دانیم که "آه"مغناطیس "بلا"است .خدا هم با دلشکستگان است(انا عندالمنکسرة قلوبهم)و این همراهی خدا و آن مغناطیس چه برسرما آورده و خواهد آورد خدا داند و بس! خوبست درمورد اعراض مؤمنان یعنی آبروی آنها احتیاط پیشه کنیم و راحت حرف نزنیم ،غیبت نکنیم چه رسد به تهمت و بهتان....
فردی خدمت آیت الله بهاالدینیرسید. وگفت : آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟
آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهدست الان مردم خیلی دست کم گرفته اند آبرو بردن را، ببینیدیکی از گناهانی را که خدا نمی بخشد: آبرو بردناست
این گناه این قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی شوند.پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، تعریف می کرد: "به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می گویی؟
پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفتآبروی کسی را نبر!
امیرالمؤمنین به حارث همدانی می فرماید: اگر هر چه را که می شنوی، بگویی؛ دروغگو هستی
